Een groendak, of daktuin, is een vegetatieve laag die op een dak wordt geteeld. Groene daken zorgen voor schaduw, halen warmte uit de lucht en verlagen de temperatuur van het dakoppervlak en de omgevingslucht. Daktuinen kunnen mogelijk bijdragen aan een vermindering van afval, omdat de materialen en technologieën die in het gebouw worden gebruikt, langer meegaan. Dit kan de waterdichtingsmembranen omvatten die op het dak worden gebruikt en het verminderde gebruik van verwarmings-, ventilatie- en airconditioningsystemen.
Milieuvriendelijke huizen met daktuinen voelen natuurlijk aan. Groene daken met gras helpen in de zomer de temperatuur in een duurzaam gebouw te verlagen, en grasdaken maken eco-huizen warmer in de winter. Dat is hoe daktuinen de kosten voor airconditioning en verwarming drastisch verlagen. Bovendien vermindert het ontwerp van groene daken het warmte-effect in de stad, — wanneer donkere dakbedekkingsmaterialen op duizenden gebouwen de zonnewarmte opvangen en uitstralen, waardoor de temperatuur zelfs in de buitenwijken stijgt.
Een daktuin is precies hoe het klinkt, een tuin die toevallig op een dak staat. Soms betekent dit bloemen en struiken of zelfs een groente-, kruiden- of fruittuin. Een van de belangrijkste oorzaken van warmteophoping in stedelijke gebieden is zonnestraling. Gebouwen en wegen nemen warmte op en stralen vervolgens warmte uit die de temperatuur verhoogt.
Op zijn beurt moet er meer energie worden gebruikt om de omliggende huizen en bedrijven te koelen. In feite 16% van het totale residentiële energieverbruik in de VS. Daktuinen helpen bij het verminderen en filteren van de lucht tegen verontreinigende stoffen zoals luchtdeeltjes en gassen. Zo helpen de daken bij het verminderen van de verspreiding van stof in de lucht en de productie van smog, waardoor de uitstoot van broeikasgassen in stedelijke centra wordt verminderd.
Houd er echter rekening mee dat een groendak op zichzelf niet zulke voordelen kan bieden voor een groot gebied; er zijn meer daktuinen nodig om de positieve effecten op te merken. Met daktuinen komt nog een ander milieuvriendelijk en bloeiend initiatief: stadslandbouw. Een groendak (ook bekend als een daktuin of een levend dak) is een vegetatieve laag die op een dak groeit. De Cinq Points de l'Architecture, gebouwd door Le Corbusier, werd bijvoorbeeld zo ontworpen dat de daktuin een plat dak was dat bedoeld was als buitenwoonkamer, waar mensen konden sporten en genieten van de frisse lucht.
Kleine eco-huizen zijn charmant, maar in een groot groen gebouw kunnen mensen genieten van daktuinen, nog meer, om daar te wandelen, spelen, eten of ontspannen. Dakkassen bieden weliswaar mogelijkheden voor duurzame voedselproductie, maar dragen niet bij aan de creatie van habitats en milieueducatie die relevant zijn voor de biodiversiteit in het wild. In Chicago krijgen huiseigenaren, die besluiten om in milieuvriendelijke huizen met daktuinen te wonen, aanzienlijke financiële steun voor de ontwikkeling van groen gebouwontwerp. Ze haalden water dat vanuit de rivier de Eufraat, acht voet lager, naar de top van de daktuin werd gepompt.
Aantrekkelijke, duurzame architecturale ontwerpen creëren ecologische huizen en daktuinen met een grasveld, kleine bomen, struiken en bloeiende planten. Het werd het meest succesvolle theater van New York en speelde een belangrijke rol bij het aanleggen van tuinen op hun daken in andere theaters. Naast particuliere investeringen kan daklandbouw beleidsondersteuning combineren met overheidsfinanciering uit initiatieven voor groen bouwen en groene infrastructuur. Tot die geconstrueerde ecosystemen behoren systemen voor de productie van intensieve groenten op daken die gericht zijn op het bereiken van verschillende duurzaamheidsdoelen binnen de praktijk van stedelijke groene infrastructuurprojecten, terwijl de wetenschappelijke gemeenschap weinig informatie heeft voor het onderwijzen en navigeren van stadsplanning en -ontwerp.
De belangstelling voor duurzame architectuur groeit gestaag als reactie op zorgen over het milieu en klimaatveranderingen, maar het groene gebouw met daktuinen werd duizenden jaren geleden uitgevonden. De daktuinen vormden een reeks trappen langs de omtrek van de trappiramide, die toegang gaven tot verschillende lagen van de structuur. Daarom voorkomt de daktuin dat een overloop van vervuild water in de afvoersystemen terechtkomt, omdat het zich in een natuurlijker proces verzamelt. .